Doğa yürüyüşlerimiz sırasında “Buradan bisikletle geçtik” dediğimizde hep soruyorlar “Buradan bisikletle nasıl geçtiniz?”
“Kah pedalları çevirerek, kah sırtımıza alarak” diyoruz.
Tekerlek hep akıp giden bir yolu çağrıştırıyor insanoğluna ilk anda.
Haksız da değiller ama unutmamalı: “Teker dönüyorsa eğer, adımlar atılabiliyorsa her yer yoldur yeryüzünde”
Hannibal’ın o ünlü deyişindeki gibi “Ya bir yol bulacağız ya da bir yol açacağız”
İkisini de yapıyoruz bindiğimizde bisiklete.
İşin özü ise farklı tekerler üzerinde; soluğumuzla, yüreğimizle yol oluyoruz.
Budur belki de dağ bisikletçiliğinin görünmeyen ama insanı çeken gizemli yönü.
Yolumuz hep açık, tekerlerimiz her daim dönüyor olsun…

(Hakan EŞME / Coğrafya:Bayramdere)