Yolcu’ya yükünü sordu görenler. “Bu ne yük Ey Yolcu, nasıl taşırsın bunları sırtında?”

Yola yüksüz çıkıldığını, yükün yolla birlikte sırtta çoğaldığını bilse de Yolcu, bir soluk aldı derinden.
Ve anlaşılmaz bir ikilem gelip takıldı zihnine: “Ne diyecek, nasıl açıklayacağım?”

Yutkundu ve dile geldi sözcükler: “Yük yolda yürüdükçe hafifler ve yol yükün ağırlığını aldıkça yeni yükler de koyar Yolcu’nun sırtına”

Bu yüzdendir Yolcu’nun sürekli yolda olması, dursaydı eğer ezilirdi o yükün altında.

Pedal çevirenler bilir, durmak yoktur bisikletin tepesinde, düşüverirsin durduğunda.

Yükü bir kuş kanadı gibi hafiftir yoldaysa eğer Yolcu, budur yürümesine neden, tabiki arıyorsak bir neden.

“Hiç Yolcu’ya ağır gelir mi yükü?!”

Ve Yolcu: “Yolunuz uzun, yükünüz hafif olsun” diyerek selam verir, onu görenlere…

(Yazı: Hakan EŞME / Kayseri Otogarı)