Tıp tıp, pıt pıt, güp güp…

Böyledir atışı kalbin; yokuş başında, yokuşun en soluksuz kaldığın yerinde ya da akarken bir şiir gibi yokuştan aşağıya.

Çıtır çıtır, hışır hışır, pıtır pıtır…

Böyledir sesi toprağın, teker dokunduğunda, yol aldığında; bu sesler yankılanır kulakta.

Buram buram, yudum yudum, damla damla…

Çevrilirken pedallar böyledir süzülmesi terin yanaklarda, göz kapaklarında.

Çığlık çığlığa, soluk soluğa, yürek yüreğe…

Böyle seslenirsin ağaca, kuşa, dala, yaprağa, karışırken doğa’nın o eşsiz karmaşasına.

Ve Yolcu bu sesler arasında, ses arar, sesini arar; bu seslerin ahenginde akar yolunda…

(Coğrafya: Korudağlar)